تندرستی
تزریق چربی به صورت عوارض و هزینه ها
تزریق چربی به صورت راهی طبیعی و یک عمل جراحی بسیار کم تهاجمی برای برداشتن چربی از قسمتی از بدن که تجمع آن زیاد است و انتقال آن به صورت جهت بازیابی حجم از دست رفته‌ی صورت است. در این روش، با استفاده از تکنیک‌های مدرن لیپوساکشن، چربی به آرامی برداشته شده و سپس برای تزریق به صورت آماده می‌شود. تزریق به صورت، ظاهری بسیار طبیعی ایجاد می‌کند و خطر بسیار کمی از جهت عفونت یا پس زدن چربی توسط بدن وجود دارد. تزریق معمولا در قسمت‌های تاخوردگی‌های بین بینی و لب‌ها، خطوط ماریونت (خطوط غم بین لب‌ها و چانه)، صای گونه‌ها، افتادگی فک و گودی‌های پای چشم‌ها انجام می‌شود.
مشاوره برای تزریق چربی به صورت
هر روشی برای جوانسازی پوست و بازیابی حجم صورت، نیاز به مشورت و مطرح کردن هدف شخصی از درمان با یک متخصص زیبایی دارد. پزشک متخصص می‌تواند ساختار صورت شما و فرایند افزایش سن‌تان را بررسی کرده و گزینه‌های درمانی را به شما پیشنهاد بدهد. این مشاوره‌ها بی‌اندازه مهم هستند، چون شما باید به چیزی که می‌خواهید برسید و قبل از انتخاب، هر سوالی دارید از پزشک‌تان بپرسید.
تزریق چربی به صورت برای چه افرادی مناسب است؟
تزریق چربی به صورت جهت بازیابی حجم از دست رفته شرایطی دارد که باید طی جلسه‌ی مشاوره توسط پزشک ارزیابی شود. فرد باید سالم باشد و توقعات واقع گرایانه داشته باشد. تزریق برای کسی انجام می‌شود که چربی کافی برای برداشتن داشته و قبل از عمل، به وزن ثابتی رسیده باشد.
عمل تزریق به صورت معمولا برای افرادی مورد استفاده قرار می‌گیرد که لیپوآتروفی را تجربه کرده باشند. در لیپوآتروفی، لایه‌ای از چربی‌های صورت که خطوط گونه‌ها و غبغب را تشکیل می‌دهند، از بین می‌رود. البته این جراحی می‌تواند مناطق خالی‌شده را پُر کرده و جذابیت خطوط کانتوری را به صورت بازگرداند.
کسی که اقدام به تزریق می‌کند نباید سیگاری باشد. ضمنا حتی برش‌های ریز هم می‌توانند مشکلاتی برای افرادی که بیماری‌های خاصی دارند ایجاد نماید، مثلا دیابت کنترل نشده یا اختلالات خود ایمنی. همچنین سلامت قلب و ریه و داشتن فشار خون نرمال نیز مهم است.
مراحل انجام تزریق چربی به صورت چگونه است؟
تزریق چربی عملی کم تهاجمی است، اما چند مرحله دارد. اول از تکنیک‌های لیپوساکشن برای برداشتن چربی از ناحیه‌ای از بدن که از قبل مشخص شده، مثلا شکم، باسن یا ران استفاده می‌شود. این مرحله با استفاده از برش‌های بسیار ریزی انجام می‌شود که تقریبا هیچ جای زخمی به جا نمی‌گذارند. چربی برداشته شده کمی دستکاری شده و برای تزریق به صورت آماده می‌شود. سپس چربی با استفاده از لوله‌های بسیار ریز از خط برش‌های کوچک با احتیاط و دقت به خطوط و فرورفتگی‌های مد نظر تزریق می‌شود تا حجم دهی صورت بگیرد.
در تزریق چربی به صورت، ناحیه‌ای که چربی از آن گرفته شده چگونه خواهد بود؟
قسمتی از بدن‌تان که چربی از آن گرفته شده ممکن است بعد از عمل دچار تا ۲۴ ساعت دچار کبودی و تورم و حساسیت به لمس شود.
دوره نقاهت تزریق چربی به صورت چگونه است؟
طول مدت دوره نقاهت در هر بیماری می‌تواند متفاوت باشد، اما بیشتر افراد باید جوری برنامه ریزی کنند که بعد از عمل، دست کم ۷ تا ۱۰ روز از کار و سایر فعالیت‌های اجتماعی فاصله بگیرند.
بیمار باید تا ۵ الی ۷ روز بعد از عمل و همچنین دوباره سه هفته بعد، مراجعه‌ای به پزشک خود داشته باشد. تا این زمان، درصد زیادی از التهاب برطرف شده، اما ناحیه‌ی تزریق شده ممکن است هنوز متورم به نظر برسد.
التیام اولیه یکی دو هفته طول می‌کشد تا تورم کم کم برطرف شده و نتیجه‌ی نهایی مشاهده شود. هر چند دوره‌ی ریکاوری کوتاه است، اما بیمار باید زمان کافی برای التیام مناسب اختصاص بدهد. نتیجه‌ی تزریق بعد از تقریبا ۶ ماه دیده خواهد شد، اما بهبود‌های نسبی باید بعد از چند روز کم کم ظاهر شوند.
آیا نتیجه‌ی تزریق چربی به صورت دائمی است؟
پزشک جراح، طی عمل تزریق چربی معمولا صورت را با چربی بیشتری پُر می‌کند تا جای خالی سلول‌های چربی که باقی نخواهند ماند جبران شود. یعنی یک سری از سلول‌های چربی بعد از تزریق به صورت، توسط بدن جذب می‌شوند و در ناحیه‌ی مورد نظر باقی نمی‌مانند. این کار پزشک باعث می‌شود سلول‌های سالم کافی برای تامین خون در ناحیه باقی مانده و نتیجه دائمی‌تر شود.
آیا عمل انتقال و تزریق چربی به صورت برای کاهش وزن نیز خوب است؟
هر چند عمل تزریق چربی شامل برداشتن چربی از قسمتی از بدن می‌شود، اما این هدف مدنظر نیست و پزشک روی این مسئله متمرکز نمی‌شود. انتقال چربی و تزریق آن به صورت، روشی برای کاهش وزن محسوب نمی‌شود و چربی برداشته شده آن اندازه نیست که تفاوتی در وزن‌تان ایجاد نماید. حتی عمل جراحی ِ برداشتن چربی اضافی جهت کاهش وزن نیز برای کسانی مناسب است که به وزن ثابتی رسیده‌اند و می‌خواهند از شر چربی‌های اضافه‌ای که سرسخت شده‌اند خلاص شوند.
آیا تزریق چربی به صورت می‌تواند افتادگی پوست را رفع کند؟
هدف از این عمل، بازیابی جوانی صورت و کانتور صورتی است که در اثر افزایش سن، در حال پیر شدن است. افتادگی پوست تا حدودی به دلیل از دست رفتن حجم صورت روی می‌دهد، بنابراین بازیابی بخشی از حجم صورت می‌تواند افتادگی خفیف تا متوسط پوست را درمان نماید. اما افتادگی شدید پوست ممکن است با تزریق رفع نشده و پوست، سفت و کشیده نشود؛ بنابراین افرادی که افتادگی پوست‌شان در حد متوسط تا زیاد است، باید به دنبال روش‌های قوی‌تر و موثرتر ضد پیری پوست مانند لیفت صورت باشند.
تزریق چربی به صورت، چه عوارض جانبی احتمالی دارد؟
تزریق چربی به صورت به ندرت عارضه‌ی جانبی بخصوصی دارد، زیرا این عمل بسیار کم خطر و ایمن است. اما درست مانند هر عمل جراحی، این عمل نیز ریسک‌های خودش را دارد که شامل موارد زیر می‌شود:
-
- عفونت
-
- عوراض ناشی از بیهوشی
-
- کلسیفیکاسیون چربی
-
- اصلاح بسیار کم یا بیش از حد
حتما طی جلسه‌ی مشاوره در مورد عوارض جانبی احتمالی با پزشک‌تان حرف بزنید. تبحر پزشک جراح و مراقبت‌های شخصی خودتان، قبل و بعد از عمل، نقش بسیار بزرگی در پیشگیری از بروز عوارض جانبی عمل دارد.
چه اتفاقی می‌افتد اگر بعد از تزریق چربی به صورت، وزن کم کنید؟
سلول‌های انتقال یافته‌ی چربی در تزریق چربی به صورت در ناحیه‌ی تزریق شده به زندگی خود ادامه می‌دهند و می‌توانند به خوبی تامین خون نمایند و درست مانند هر سلول چربی دیگری رفتار خواهند کرد. این یعنی اگر مقدار قابل توجهی از وزن‌تان کم شود یا اضافه شود، این سلول‌ها می‌توانند بزرگ شده یا جمع شوند و در نتیجه بر نتیجه‌ی کلی عمل تزریق اثر بگذارند. به همین دلیل به بیمارانی که قصد تزریق چربی به صورت را دارند توصیه می‌شود قبل از عمل به یک وزن ثابت برسند و همان را حفظ کنند و همین وزن را بعد از عمل نیز حفظ نمایند تا نتیجه‌ی به دست آمده، تداوم داشته باشد.
تزریق چربی به صورت در چه سنی بهتر است انجام شود؟
این عمل در هر سنی می‌تواند خطوط عمیق اسکار را برطرف کرده و عدم تقارن صورت را اصلاح کند، لب و گونه‌ها را حجم دهی کرده و گودی‌های نامناسب صورت را پُر کند. این نتیجه‌ها معمولا برای افراد در دهه بیست زندگی و بالاتر حفظ می‌شود.
تزریق چربی به صورت چرا و چطور موثر است؟
سلول‌های چربی اغلب ذاتا بینهایت ظریف و حساس‌اند و فقط به تامین خونی که می‌شوند وابسته‌اند. وقتی سلول‌های چربی دوباره به بدن‌تان تزریق می‌شوند، به زندگی خود ادامه می‌دهند، زیرا تامین خون بدن می‌تواند رشد دوباره را به این سلول‌ها را برگرداند.
برای تزریق چربی به صورت چه اندازه چربی لازم است؟
مقدار چربی مورد نیاز برای تزریق چربی به صورت تا حدود زیادی بستگی به ناحیه‌ی مورد درمان و مقدار چربی که در حال حاضر در بدن‌تان موجود است دارد. اگر شما چربی زیادی در بدن خود داشته باشید، جراح راحت‌تر می‌تواند چربی مورد نیاز را جمع کرده و آن را برای تزریق آماده کند. اما اگر چربی بدن‌تان کم باشد، جراح احتمالا توصیه می‌کند پیش از عمل، روش‌هایی برای افزایش وزن در پیش بگیرید.
چگونه باید برای عمل تزریق چربی به صورت آماده شوید؟
طی اولین جلسه مشاوره، پزشک جراح لیستی از کار‌هایی که باید چند روز یا چند هفته پیش از عمل انجام دهید به شما خواهد داد. اگر سیگاری باشید، باید دست کم شش هفته قبل از عمل سیگار را ترک کنید تا ریسک عوارض جانبی را کمتر کرده و زودتر التیام پیدا کنید. همچنین به شما توصیه می‌شود مصرف آسپرین و دیگر دارو‌هایی را که احتمال خونریزی را افزایش می‌دهند قطع کنید.
نکات تزریق چربی به صورت
-
- از آن جایی که چربی مورد استفاده در این روش از بدن فرد گرفته می‌شود و طی پروسه‌ای صحیح بر بدن فرد تزریق می‌شود، در نتیجه‌ی آن، این چربی هم به صورت فیلر عمل خواهد کرد و هم موجب حجم گرفتن پوست خواهد شد.
-
- از آن جایی که چربی از بافت بدن خود فرد گرفته می‌شود، امکان انتقال هر نوع بیماری و عفونت از بین می‌رود.
-
- در برخی شرایط ممکن است این چربی جذب پوست شده و نیاز باشد مجددا اقدام به تزریق چربی به صورت نمایید.
-
- خطرات تکرار تزریق چربی کمتر از خطرات تکرار تزریق ژل می‌باشد.
تزریق چربی به صورت بهتر است یا فیلر؟
افرادی که قصد دارند حجم از دست رفته‌ی صورت خود را بازیابی کنند، دو انتخاب اصلی پیش رو دارند: تزریق چربی یا تزریق فیلر. دانستن مزایا و معایب هر نوع از این روش‌ها برای گرفتن بهترین نتیجه لازم است. تفاوت میان تزریق چربی و تزریق فیلر به شرح زیر است:
بیشتر فیلر‌های حجم دهنده‌ی صورت از ژل حاوی هیالورونیک اسید تشکیل شده‌اند. وقتی فیلرها به زیر پوست تزریق می‌شوند، هم خطوط و گودی‌ها را پُر می‌کنند و هم با تقویت کلاژن سازی پوست، پوست را یکدست و جوان می‌کنند. برخی از بیماران این رویکرد را به عمل جراحی ترجیح می‌دهند، زیرا بی‌دردسرتر است. این تزریق‌ها را می‌توانید در مطب پزشک انجام دهید و همان روز به کار و زندگی عادی خود برگردید، چون به زمانی برای ریکاوری نیاز ندارید و ریسک عوارضی مانند خونریزی و تورم و عفونت نیز بسیار بسیار کم است.
اما فیلرها هم بدون عیب نیستند. اول و مهم‌تر از همه، فیلرها موقتی‌اند. فیلرها بسته به نوعی که انتخاب می‌کنید، می‌توانند ۶ ماه تا تقریبا یک سال دوام داشته باشند. سپس این فیلرها باید دوباره تزریق شوند. ضمنا هر چند بیشتر فیلرها از مواد نسبتا طبیعی مشتق شده‌اند، اما ویژگی‌های چربی را ندارند. به همین دلیل برخی از افراد احساس می‌کنند ظاهرشان آن اندازه که باید، طبیعی نیست. به هر حال این انتخابی است که شما باید انجام دهید.
اما تزریق چربی به صورت وابسته به چربی است که از قسمت دیگری از بدن خودتان برداشته شده و به قسمت دیگری تزریق می‌شود.
هر چند تزریق چربی یک عمل جراحی است، اما کم تهاجمی است. این عمل نیاز به خط برش‌های بسیار ریزی دارد؛ بنابراین ریسک بسیار کمی از جهت اسکار و تورم و خونریزی و عفونت دارد. ضمنا در تزریق چربی، ریسک واکنش‌های آلرژیک بسیار کم است.
به طور کلی اگر تزریق چربی به صورت به درستی انجام بشود، بسیار موثر و بی‌خطر است و برخلاف فیلرها، می‌تواند نتایج دائمی داشته باشد. بیماران نیز گزارش می‌کنند که با این عمل، ظاهری طبیعی‌تر و بهتر دارند. نکته‌ی بسیار مهم این است که این عمل باید توسط جراحی بسیار متبحر انجام شود.
با ورود کرونا ویروس به زندگی ما، استفاده از مواد ضدعفونی کننده مانند ژل‌ها و محلول‌های استریل کننده، از موارد بهداشت عمومی به شمار می‌روند. این مواد بهداشتی، ویروس کرونا و دیگر میکروب‌ها را از بین می‌برند و حالا دیگر از راه‌های کنترل و پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا نیز به شمار می‌روند که توصیه می‌شود همه از آنها استفاده کنند؛ اما با این حال اشتباهاتی در این‌باره انجام می‌دهیم که در ادامه به شناسایی آنها خواهیم پرداخت.
۱. در طول مدت مناسب از مواد بهداشتی استفاده نمی‌کنید (۲۰ ثانیه دست شستن)
طول مدت مناسب یعنی به مواد ضد عفونی کننده و استریل کننده مدت زمان لازم برای از بین بردن میکروب‌ها، ویروس‌ها و باکتری‌ها را بدهیم. برای مثال، برای از بین بردن میکروب‌ها، ویروس‌ها و باکتری‌ها باید ۲۰ ثانیه دست‌های خود را بشوید نه کمتر. در غیر این صورت پاک‌سازی به طول کامل انجام نمی‌شود و دست‌ها هنوز آلوده هستند.
۲. استفاده از نوع غلط مواد استریل کننده
همه مواد بهداشتی استریل دست‌ها، یکسان نیستند. ایده‌آل‌ترین مواد ضد عفونی کننده آن‌هایی هستند که از ۶۰ درصد اتیل یا ۷۰ درصد الکل تشکیل شده باشند تا بتوانند ویروس‌ها را تحت تاثیر قرار دهند و آنها را از بین ببرند؛ بنابراین به هنگام خرید روی محصول را مطالعه کنید. روی برخی از محصول‌ها ذکر شده است که روی باکتری‌ها اثرگذار است یا ویروس‌ها. شما باید به این مورد دقت بسیاری کنید.
در حال حاضر از محصولی استفاده کنید که اثر مستقیم روی ویروس‌ها دارند نه باکتری‌ها، چون در خطر جدی ابتلا به ویروس کرونا هستیم. با این حال بهتر است گول امنیت کاذبی که برخی از تبلیغات می‌دهند را نخوریم. برخی از دستمال‌های مرطوب ادعا دارند که از بین برنده میکروب‌ها و ویروس‌ها هستند؛ ولی باید بدانیم که دستمال‌های مرطوب حتی برای کودکان هم ضد ویروس و میکروب نیستند. استفاده از محصولاتی که اتانول ندارند، می‌توانند (در حالت محلول) از روی پوست نیز موجب مسمومیت شوند.
۳. صرفه‌جویی بیجا؛ استفاده کم از مواد ضد عفونی کننده
استفاده نکردن یا کم استفاده کردن از مواد ضد عفونی کننده، به این معنی است که پاک‌سازی را به طور کامل انجام نمی‌دهیم و بهداشت را رعایت نمی‌کنیم. اگر از ظروف بزرگ برای شست و شوی دست‌ها استفاده می‌کنید یک فشار بر روی پمپ‌ها کافی است؛ اما از ظروف کوچک استفاده می‌کنید که به نسبت ظروف بزرگ، پمپ‌های کوچکی نیز دارند فشار ۲ الی ۴ بار پمپ، کفایت می‌کند.
۴.نگهداری از مواد استریل کننده
باید بدانیم که نباید مواد ضد عفونی کننده را در معرض نور خورشید و در یخچال قرار دهیم.
۵. ضد عفونی کردن تمام مناطق دست
اگر می‌خواهید ضد عفونی دست‌ها و پاک‌سازی آنها را کامل انجام دهید، بهتر است تمامی نقاط دست‌ها را استریل کنید. برای مثال، تنها به ضد عفونی کردن و کف و روی دست‌ها و انگشت‌ها بسنده نکنید. بین انگشت‌ها، روی ناخن‌ها و زیر آنها را باید به مواد ضد عفونی کننده آغشته کنید.
۶. از مواد ضد عفونی کننده قبل از غذا خوردن استفاده نکنید
مواد ضد عفونی کننده به از بین بردن ویروس‌ها کمک به سزایی می‌کنند؛ اما روی پوست از خود مواد شیمیایی به جای می‌گذارند که نباید وارد بدن شوند. بنابراین، قبل از شستن دست‌ها برای صرف نهار می‌توانید از مواد ضد عفونی کننده استفاده کنید؛ اما بهداشتی نیست که دست‌ها با مواد شیمیایی ضد عفونی کنید و به سراغ غذا خوردن بروید.
۷. وقتی دست‌ها چرب هستند
وقتی از کرم‌های چرب کننده و مرطوب کننده دست استفاده کردید، مواد ضد عفونی نمی‌توانند پاک‌سازی را به خوبی انجام دهند؛ زیرا به پوست دسترسی کامل ندارند. اول باید دست‌ها را با آب و صابون بشویید و اگر نیاز شد از مواد ضد عفونی کننده استفاده کنید.
۸. مواد استریل کننده آتش‌زا هستند
همه مواد استریل کننده اشتعال‌پذیر و آتش‌زا هستند. آنها را در نزدکی فندک و سیگار قرار ندهید. الکل بعد از روی دست‌ها به حالت گاز در می‌آید پس حدود ۳۰ دقیقه بعد از استفاده‌ی مواد استریل کننده، می‌توانید نزدیک فندک و سیگار شوید.
در کنار اصول سه گانه “فشم” (فاصله/ شست و شوی مداوم دست ها/ ماسک) مهم ترین راهکار کنونی بشر در مقابل کروناست، جامعه آماری این پژوهش حدود صد هزار نفر از مبتلایان به کرونا در بیمارستان‌های تهران بوده‌اند. این مطالعه از ۱۴ فروردین تا ۲۰مهر ماه امسال انجام شده و پس از پردازش اطلاعاتی درباره رابطه سن و مرگ و میر، علائم جدید به کرونا، رابطه بیماری قلبی با کرونا، تحصیلات، اشتغال و حتی مجرد و متاهل بودن را در بردارد که در ادامه این مطلب به آنها می‌پردازیم:
میانگین سنی در مبتلایان به کرونا
میانگین سنی بیماران ۵۷.۳سال و بیشترین درصد موارد فوت در گروه سنی بالای ۸۰سال بود. اگر نسبت بهبودیافته‌ها و فوت‌شده‌ها را در این داده‌ها محاسبه کنیم، بیشترین درصد بهبودی در گروه سنی ۳۰ تا ۴۰سال و ۲۰ تا ۳۰ساله و بیشترین درصد مرگ در بستری‌شدگان تست مثبت در گروه سنی بالای ۸۰سال و گروه سنی ۷۰ تا ۸۰سال دیده شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد، در نیمه اردیبهشت امسال، روند نزولی در سیر موارد ابتلا به بیماری اتفاق افتاده، اما با افزایش موارد ابتلا بعد از این تاریخ، تهران وارد پیک دوم اپیدمی شد. موارد رخ‌داده مرگ هم تقریبا از الگوی ابتلا طی زمان پیروی می‌کند.
تب شایع‌ترین نشانه ابتلا به کرونا در دنیاست ولی در تهران به سرفه توجه کنید!
در بیشتر مطالعات انجام‌شده در دنیا، تب شایع‌ترین نشانه ابتلا به بیماری است، اما در این مطالعه مشخص شد که در جمعیت مورد مطالعه، سرفه شایع‌ترین علامت ابتلاست. همچنین بیشترین مکان‌های مورد تردد بیماران قبل از ابتلا، مراکز درمانی و بیمارستانی بوده است.
بیماری‌های زمینه‌ای مبتلایان
بررسی‌ها نشان می‌دهد که شایع‌ترین بیماری‌های زمینه‌ای در جمعیت مورد مطالعه، بیماری‌های قلبی-عروقی، دیابت و سرطان‌ها بوده‌اند. دیابت، به‌دلیل شیوع بالاتر در جامعه، در زنان سهم بیشتری نسبت به مردان داشته است.
از ابتدای شیوع کرونا در کشور تا ۲۰ مهر تعداد ۱۴ هزار و ۹۸۲ نفر که مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای شامل بیماری‌های ریوی، بیماری‌های قلبی، دیابت، بیماری‌های کبدی، بدخیمی و بیماری‌های کلیوی بودند، پس از ابتلا به ویروس کرونا فوت کردند.
از ابتدا تا ۲۰ مهرماه، در افراد مبتلا به بیماری‌های ریوی ۱۵۵ نفر، افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی ۷ هزار و ۳۰۹ نفر فوتی، در بیماران دیابتی ۵ هزار و ۲۷۹ نفر، در افراد مبتلا به بیماری‌های کبدی ۳۰۵ نفر، در بیماران مبتلا به بیماری‌های بدخیمی ۷۰۹ نفر، همچنین در بیماران مبتلا به بیماری‌های کلیوی نیز هزار و ۲۲۵ نفر جان خود را به خاطر کرونا از دست داده‌اند.
مبتلایان ۲هفته پیش از بیماری به کجا تردد داشتند؟
در ادامه این تحقیق، مکان‌های تردد بیماران، پیش از ابتلا، در شهر تهران بررسی شده است. این بررسی بر روی ۱۹هزارو۶۴۰نفر انجام شده است. مطالعات این بخش نشان می‌دهد اغلب افراد مبتلای بستری‌شده، در ۲هفته قبل از بیماری، جابه‌جایی‌های مختلفی از محل زندگی داشته‌اند، به‌طوری‌که بیش از نیمی از آنها حداقل یک بار به خارج از استان محل زندگی و در سطح کشور سفر کرده‌اند و حدود یک‌سوم در محدوده‌ای بیش از ۲۰۰ کیلومتر به مسافرت رفته‌اند.
آنچه در نقشه تردد این بیماران مشخص است، بیشترین میزان رفت‌وآمد آنها به مناطق مرکزی شهر تهران است. بیشترین سفر‌ها در مسیر‌های بین‌شهری محور‌های هراز، قزوین و رشت، مسیر‌های منتهی به شرق مازندران و کرمانشاه و در جنوب؛ استان‌های قم، اراک و ملایر، همینطور در محور چالوس، گیلان، زنجان و اردبیل انجام شده است. در محدوده شعاعی کمتر، به‌جز کرج، مسیر شرقی تهران که احتمالا بیشترین ویلا‌های تفریحی تهرانی‌ها در آنجا قرار دارند، فراوانی بیشتری را نشان می‌دهد. البته این سفر‌ها فقط مربوط به تردد افراد بیمار مقیم در تهران است و تردد‌های افراد ساکن در مناطق مقصد به تهران را شامل نمی‌شود.
بیشترین مبتلایان چه کسانی بوده‌اند؟
طبق نتایج این مطالعه مردان با تحصیلات کمتر و متاهل؛ بیشترین مبتلایان به کرونا بوده‌اند. براساس اطلاعات جمع‌آوری‌شده در بخش دیگری از مطالعه، مشخص شد که ۳۹.۵درصد بی‌سواد یا تحصیلات به اندازه ابتدایی، ۱۲.۵درصد سیکل و راهنمایی، ۲۳.۴درصد دیپلم، ۲.۹درصد فوق دیپلم، ۱۴.۷درصد لیسانس، ۴.۵درصد فوق‌لیسانس و ۲.۵درصد دکتری داشته‌اند. ۷۸.۷درصد متاهل، ۶.۹درصد مجرد و ۱۴.۴درصد از همسر جداشده یا فوت‌شده بودند.
شیلد و ماسک به تنهایی چاره‌ساز نیست
درخصوص به‌کارگیری تمهیدات پیشگیرانه در مقابل کرونا، طبق اظهار افراد مورد مطالعه، فقط ۲۸.۵درصد به‌طور مرتب از ماسک صورت و ۳.۲درصد از شیلد استفاده می‌کردند (۱۷.۹درصد هرگز یا به‌ندرت ماسک می‌زده‌اند)، ولی حدود ۱۸درصد دست‌ها را به‌طور مرتب نمی‌شستند. حدود یک‌پنجم افراد مبتلا، مرتباً محیط خود را ضدعفونی می‌کردند و فقط ۱۲.۳درصد فاصله‌گذاری اجتماعی را قبل از ابتلا همواره یا اکثر موارد رعایت می‌کرده‌اند. تجربه حضور در میهمانی یا نشست جمعی در حدود نیمی از افراد (۴۸.۵درصد) طی ۲ هفته قبل از ابتلا گزارش شده که همراه با تماس نزدیک با سایرین بوده است. درمجموع ۶۲.۲درصد هم سابقه صحبت کردن حداقل ۵دقیقه با یک فرد در خارج از خانه و در فاصله کمتر از ۱.۵متر را اعلام کردند.
علت اصلی ابتلا به کرونا
طبق خوداظهاری افراد مورد مطالعه، علت ابتلای آنها به کووید-۱۹ بیشتر مراکز بهداشتی-درمانی، خانواده و نزدیکان، محل کار، مراکز خرید، مسافرت، مراسم ترحیم، مترو، اتوبوس و تاکسی ذکر شده است.
آلوده‌ترین مناطق تهران
همچنین مشخص شد که مناطق ۱۷، ۱۲ و ۶ به‌ترتیب بیشترین نسبت مبتلایان را به‌خود اختصاص داده‌اند، ولی این اندازه‌ها زمانی که با در نظر گرفتن جمعیت هر منطقه و به‌ازای ۱۰۰هزار نفر محاسبه می‌شود مناطق ۴، ۱۹ و ۶ را به عنوان بیشترین میزان ابتلا نشان می‌دهند. از آنجا که موارد پیگیری‌شده فقط شامل ترخیص‌شدگان تست مثبت به‌دلیل کرونا در طول مدت مطالعه بود، موارد مرگ را در داخل بیمارستان در برنمی‌گیرد و شامل مرگ‌های بعد از ترخیص در این گروه است که ۱۲.۸درصد بود.
