خواندنی های پزشکی
دلایل خس خس سینه و مشکلات تنفسی
منتشر شده
1 سال پیشدر
توسط
چوبین
خس خس سینه در اثر تنگ شدن راههای هوایی است و معمولا نشان دهنده وجود برخی مشکلات تنفسی میباشد. شایعترین علت رایج خس خس، آسم است؛ اما بسیاری از عوامل دیگر احتمالی برای خس خس سینه وجود دارد. تنگ شدن مجراهای تنفسی میتواند ناشی از التهاب آسم، عفونت، واکنشهای آلرژیک و یا انسداد فیزیکی مانند ایجاد تومور یا ورود یک جسم خارجی که بلع شده است باشد. شایعترین علت خس خس سینه آسم است. علل دیگر احتمالی خس خس سینه عبارتند از:
- آلرژیها
- آنافیلاکسی (واکنش شدید آلرژیک به نیش حشرات و یا داروها)
- برونشکتازی، یعنی بیماری مزمن ریوی که در آن گسترش غیر طبیعی لولههای برونش، مانع پاکسازی مخاط میشود.
- برونشیولیت (به خصوص در کودکان خردسال)
- برونشیت
- بیماری مزمن انسداد ریوی
- بیماری رفلاکس معده
- نارسایی قلبی
- سرطان ریه
- داروها (به ویژه آسپرین)
- پنومونی
- ویروس تنفسی سن سی شیال (به ویژه در کودکان)
- عفونت دستگاه تنفسی (به خصوص در کودکان کمتر از ۲ سال)
- آپنه انسدادی خواب (حالتی که در آن تنفس در طول خواب متوقف و مجددا شروع میشود)
- سیگار کشیدن
- اختلال عملکرد تارهای صوتی (بیماری که بر حرکت تارهای صوتی تاثیر میگذارد)
چه زمانی به پزشک باید مراجعه کرد؟
هنگامی که برای اولین بار دچار خسخس سینه میشوید، به پزشک خود مراجعه کنید. اگر همراه با خسخس سینه، علائم دیگری مانند اشکال در تنفس، تغییر رنگ پوست به رنگ مایل به آبی و یا تغییر وضعیت ذهنی را تجربه کردید به دکتر ریه اطلاع دهید، این اطلاعات برای پزشک بسیار مهم است؛ حتی اگر اولین بار است که دچار خس خس میشوید. اگر خسخس سینه با اشکال در تنفس، کهیر و تورم صورت یا گلو همراه است، به اورژانس مراجعه کنید. اگر خسخس سینه عود کند یا دوباره شروع شود یا بدتر شود، به پزشک خود اطلاع دهید. این موضوع اغلب بدان معنی است که نیاز به یک برنامهی درمانی تهاجمیتر برای پیشگیری از عوارض احتمالی دارید.
اقدامات خود مراقبتی برای خس خس سینه
برای رهایی از خس خس سینه، این موارد را امتحان کنید:
۱. هوا را مرطوب کنید
از یک مرطوب کننده استفاده کنید، دوش بخار بگیرید و یا در حمام با درب بسته در حالی که دوش آب گرم باز و در حال بخار است بنشینید. هوای مرطوب، میتواند در بعضی از موارد به رفع خس خس خفیف سینه کمک کند.
بسته به مواردی که علائم را سبب میشوند، استنشاق بخار میتواند برای جلوگیری از خس خس سینه مفید باشد. بخور گرم یا سرد میتواند در صورت ایجاد خس خس ناشی از هوای خشک، کمککننده باشد. این امر به این دلیل است که تنفس در هوای خشک میتواند راه هوایی شما را تحریک کند و باعث تورم آن شده و فضای عبور هوا را کوچکتر نماید. با این حال، اگر گرما محرک آسم شماست. تنفس بخار گرم ممکن است بهترین گزینه نباشد. تنفس در بخار گرم به طور بالقوه میتواند باعث بدتر شدن آسم شود زیرا میتواند به عنوان یک تحریککننده عمل کند.
در این موارد، بهتر است از یک مرطوبکننده هوا برای افزایش رطوبت هوای محیط اطراف خود استفاده نمایید، تا این که مستقیما بخار را تنفس کنید.
۲. مایعات بنوشید
مایعات گرم میتواند مجراهای تنفسی را نرم و موکوس چسبیده شده به گلو را شل کند. نوشیدن مایعات گرم مانند چای گیاهی یا آب گرم میتواند با شل کردن راه هوایی به خس خس کمک کند و لولههای برونشی باز شود. اگر خس خس سینه شما به دلیل ایجاد مخاط در گلو، ناشی از سرماخوردگی، ایجاد شده است، مایعات گرم، نیز میتواند آن مخاط را بشکند و به تخلیه راحتتر آن کمک کند.
ممکن است مایعاتی که دمای آنها کمی بالاتر از دمای اتاق است، برای علائم تنفسی مفید باشد، اما نوشیدن مایعاتی که خیلی گرم یا بیش از حد سرد هستند، میتواند باعث اسپاسم راههای هوایی شما شده و خس خس سینه را بدتر کنند.
۳. تغذیه مناسب و دوری از دود سیگار
سیگار کشیدن و یا در معرض دود سیگار قرار گرفتن میتواند سرفه را بدتر کند.افراد حتما از میوه هایی مانند لیمو شیرین و پرتقال مصرف در طول روز مصرف کنند. اگر افراد خس خس هایی همراه با سینه خشک دارند می توانند از صمغ عربی، تخم مرو، گل ختمی، قدامه شیرازی،گل پنیرک پودر کرده و داخل آب جوش دم کنند، بنوشند. غذاهایی حاوی ویتامین e، ویتامین c بیشتر مصرف شود.
گوشت گوسفند جوان، تخم مرغ عسلی، مغز بادام درختی برای افراد مبتلا مفید خواهد بود. مصرف دمنوش زنجبیل و زردچوبه هم توصیه می شود. این افراد همچنین می توانند از بخور اکالیپتوس به همراه بابونه، تخم گشنیز، پونه کوهی و نعنا مصرف کنند بسیار مفید خواهد بود.
علاوه بر این موارد، روابط عمومی معاونت غذا و دارو اراک، راههای دیگری برای رفع خسخس سینه معرفی کرده است از جمله:
۴. تکنیک لب غنچهای را امتحان کنید
شما میتوانید تکنیک لب غنچهای را با کمک این گامها انجام دهید:
۱) بنشینید و ماهیچههای شانه و گردن را شل کنید.
۲) به مدت ۲ ثانیه، دهان خود را بسته نگه دارید و از طریق بینی نفس بکشید.
۳) لبهای خود را مانند وقتی که میخواهید شمع فوت کنید، جمع نمایید.
۴) به اندازه ۴ ثانیه هوا را از دهان خود به بیرون، از طریق دهان خارج کنید. بدون این که سخت بگیرید همه هوا را از ریههای خود به بیرون فوت کنید.
۵) تا زمانی که تنفس برایتان آسانتر شود، این کار را تکرار کنید.
اگرچه این روش ممکن است باعث تسکین شود؛ اما همیشه تمرینهای تنفسی مانند این، از خس خس سینه و اسپاسم برونش در بیماران مبتلا به آسم جلوگیری نمیکند. اگر هنوز هم در تنفس مشکل دارید، داروهای تجویزشده آسم را مصرف کنید یا فوراً تحت مراقبت پزشک قرار بگیرید.
۵. تنفس عمیق شکمی انجام دهید
با دنبال کردن این مراحل میتوانید تنفس عمیق شکمی را امتحان کنید:
۱) در حالی که زانوهایتان خم شده و کف پاهایتان روی زمین است به روی کمر دراز بکشید.
۲) یک دست را روی شکم و دست دیگر را روی قفسه سینه خود قرار دهید تا بالا و پایین رفتن آنها را احساس کنید.
۳) از طریق بینی نفس بکشید، احساس کنید دستی که روی شکمتان قرار دارد بالا میرود و هنوز سعی کنید دست دیگر را روی قفسه سینه نگه دارید.
۴) لبهایتان را غنچه کرده و هوا را به سمت بیرون فوت کنید. عضلات معده را به سمت داخل بکشید و سینه خود را همچنان نگه دارید.
۵) این عمل را تکرار کنید تا تنفس شما کُند و راحتتر شود. با گذشت زمان، ممکن است بتوانید این تمرین را در حالت نشسته امتحان کنید.
تمرینات تنفس میتواند به کنترل تنگی نفس و عادیسازی الگوی تنفس در هنگام خس خس کمک کند؛ اما معمولا علت اصلی، درمان نمیشود مگر این که اضطراب محرک آسم باشد. برای برخی افراد، احساس اضطراب میتواند باعث تنفس سریع به نام هایپر وِنتیلاسیون شود که میتواند علائم آسم را بدتر کند. تنفس عمیق شکمی ممکن است به ویژه برای افرادی که آسم ناشی از اضطراب دارند، کمککننده باشد تا بتوانند تنفس خود را کُند کنند.
هر کدام از این روشها بسته به علت بروز خسخس، میتواند به رفع علائم خفیف کمک کند. اما اگر هنوز نتوانستید آن را متوقف کنید، یا احساس میکنید که نمیتوانید نفس بکشید، مهم است که سریعاً به پزشک مراجعه نمایید. اگر خس خس سینه شما مکررا مشکلساز است، با پزشک خود صحبت کنید، زیرا خس خس دائم یک عامل خطر برای حملات شدید آسم و بستری شدن در بیمارستان است.

شاید دوست داشته باشید

سرفه مداوم، سرنخ کشف کدام بیماریها است؟
برای قرنها، پزشکان از طریق بررسی نوع سرفه، به دنبال تشخیص بیماریهای مختلف بودهاند.
سرفهی گهگاه، اغلب خطرناک نیست، اما سرفهای که مخاط خونی تولید میکند، یا همراه با تب، سرگیجه یا خستگی است، میتواند هشداری برای مراجعه فوری به پزشک باشد.
در دوران پاندمی ویروس کرونا پزشکان هشدار میدهند که اگر بیش از یک ساعت سرفه مداوم میکنید و این سرفهها خشک و همراه با تنگی نفس، تب و درد عضلات است، باید از نظر ابتلا به ویروس تحت آزمایش قرار بگیرید.
سایر علل سرفه مداوم از این قرارند:
ریفلاکس معده باعث نشت محتویات معده به سمت مری شده و میتواند منجر به اسپاسم مجاری تنفسی و در نهایت تنگی نفس و سرفه شود. ریفلاکس اسید با مصرف داروهای کاهنده اسید معده مانند فاموتیدین، پنتوپرازول، راینیتیدین قابل درمان است.
عفونتهایی مانند برونشیت یا ذاتالریه میتواند باعث سرفه حاد یا سرفه مزمن شود. این عفونتها توسط ویروسها، باکتریها یا قارچها ایجاد میشوند. بسیاری از بیماران، اغلب حتی پس از رفع عفونت، سرفه را تجربه میکنند.
سویه خاصی از ذاتالریه باکتریایی نیز که مایکوپلاسما نام دارد، ممکن است باعث سرفه مزمن همراه با خستگی، ضعف، تنگی نفس و تولید خلط شود. این عفونت گاهی اوقات به عنوان پنومونی پیادهروی شناخته میشود و معمولاً افراد جوان و سالم را درگیر میکند.
حداکثر ۴۰ درصد افرادی که به آرتریت روماتوئید مبتلا هستند، فیبروز ریوی نیز دارند. آرتریت روماتوئید میتواند به ریهها آسیب برساند و منجر به سرفه مداوم شود.
معمولا وقتی به مدت یک یا دو هفته سرفههای ملایمی دارید، نیازی به مراجعه به پزشک نیست. ولی در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنید:
- زمانی که بیش از سه هفته دچار سرفه شده اید.
- سرفه واقعا شدید است و به مرور زمان هم وخیمتر میشود.
- سرفه با خون یا تنگی نفس، اختلالات تنفسی و درد در قفسه سینه همراه است.
- سرفه همراه با علائم نگرانکننده دیگر مثل کاهش غیرمنتظره وزن، تغییرات مداوم در صدا، وجود توده یا تورم در گلو است.
خواندنی های پزشکی
موارد استفاده اشتباه از ضد عفونی کننده ها
منتشر شده
1 سال پیشدر
۲۸-۰۱-۱۴۰۰توسط
چوبین
با ورود کرونا ویروس به زندگی ما، استفاده از مواد ضدعفونی کننده مانند ژلها و محلولهای استریل کننده، از موارد بهداشت عمومی به شمار میروند. این مواد بهداشتی، ویروس کرونا و دیگر میکروبها را از بین میبرند و حالا دیگر از راههای کنترل و پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا نیز به شمار میروند که توصیه میشود همه از آنها استفاده کنند؛ اما با این حال اشتباهاتی در اینباره انجام میدهیم که در ادامه به شناسایی آنها خواهیم پرداخت.
۱. در طول مدت مناسب از مواد بهداشتی استفاده نمیکنید (۲۰ ثانیه دست شستن)
طول مدت مناسب یعنی به مواد ضد عفونی کننده و استریل کننده مدت زمان لازم برای از بین بردن میکروبها، ویروسها و باکتریها را بدهیم. برای مثال، برای از بین بردن میکروبها، ویروسها و باکتریها باید ۲۰ ثانیه دستهای خود را بشوید نه کمتر. در غیر این صورت پاکسازی به طول کامل انجام نمیشود و دستها هنوز آلوده هستند.
۲. استفاده از نوع غلط مواد استریل کننده
همه مواد بهداشتی استریل دستها، یکسان نیستند. ایدهآلترین مواد ضد عفونی کننده آنهایی هستند که از ۶۰ درصد اتیل یا ۷۰ درصد الکل تشکیل شده باشند تا بتوانند ویروسها را تحت تاثیر قرار دهند و آنها را از بین ببرند؛ بنابراین به هنگام خرید روی محصول را مطالعه کنید. روی برخی از محصولها ذکر شده است که روی باکتریها اثرگذار است یا ویروسها. شما باید به این مورد دقت بسیاری کنید.
در حال حاضر از محصولی استفاده کنید که اثر مستقیم روی ویروسها دارند نه باکتریها، چون در خطر جدی ابتلا به ویروس کرونا هستیم. با این حال بهتر است گول امنیت کاذبی که برخی از تبلیغات میدهند را نخوریم. برخی از دستمالهای مرطوب ادعا دارند که از بین برنده میکروبها و ویروسها هستند؛ ولی باید بدانیم که دستمالهای مرطوب حتی برای کودکان هم ضد ویروس و میکروب نیستند. استفاده از محصولاتی که اتانول ندارند، میتوانند (در حالت محلول) از روی پوست نیز موجب مسمومیت شوند.
۳. صرفهجویی بیجا؛ استفاده کم از مواد ضد عفونی کننده
استفاده نکردن یا کم استفاده کردن از مواد ضد عفونی کننده، به این معنی است که پاکسازی را به طور کامل انجام نمیدهیم و بهداشت را رعایت نمیکنیم. اگر از ظروف بزرگ برای شست و شوی دستها استفاده میکنید یک فشار بر روی پمپها کافی است؛ اما از ظروف کوچک استفاده میکنید که به نسبت ظروف بزرگ، پمپهای کوچکی نیز دارند فشار ۲ الی ۴ بار پمپ، کفایت میکند.
۴.نگهداری از مواد استریل کننده
باید بدانیم که نباید مواد ضد عفونی کننده را در معرض نور خورشید و در یخچال قرار دهیم.
۵. ضد عفونی کردن تمام مناطق دست
اگر میخواهید ضد عفونی دستها و پاکسازی آنها را کامل انجام دهید، بهتر است تمامی نقاط دستها را استریل کنید. برای مثال، تنها به ضد عفونی کردن و کف و روی دستها و انگشتها بسنده نکنید. بین انگشتها، روی ناخنها و زیر آنها را باید به مواد ضد عفونی کننده آغشته کنید.
۶. از مواد ضد عفونی کننده قبل از غذا خوردن استفاده نکنید
مواد ضد عفونی کننده به از بین بردن ویروسها کمک به سزایی میکنند؛ اما روی پوست از خود مواد شیمیایی به جای میگذارند که نباید وارد بدن شوند. بنابراین، قبل از شستن دستها برای صرف نهار میتوانید از مواد ضد عفونی کننده استفاده کنید؛ اما بهداشتی نیست که دستها با مواد شیمیایی ضد عفونی کنید و به سراغ غذا خوردن بروید.
۷. وقتی دستها چرب هستند
وقتی از کرمهای چرب کننده و مرطوب کننده دست استفاده کردید، مواد ضد عفونی نمیتوانند پاکسازی را به خوبی انجام دهند؛ زیرا به پوست دسترسی کامل ندارند. اول باید دستها را با آب و صابون بشویید و اگر نیاز شد از مواد ضد عفونی کننده استفاده کنید.
۸. مواد استریل کننده آتشزا هستند
همه مواد استریل کننده اشتعالپذیر و آتشزا هستند. آنها را در نزدکی فندک و سیگار قرار ندهید. الکل بعد از روی دستها به حالت گاز در میآید پس حدود ۳۰ دقیقه بعد از استفادهی مواد استریل کننده، میتوانید نزدیک فندک و سیگار شوید.

در کنار اصول سه گانه “فشم” (فاصله/ شست و شوی مداوم دست ها/ ماسک) مهم ترین راهکار کنونی بشر در مقابل کروناست، جامعه آماری این پژوهش حدود صد هزار نفر از مبتلایان به کرونا در بیمارستانهای تهران بودهاند. این مطالعه از ۱۴ فروردین تا ۲۰مهر ماه امسال انجام شده و پس از پردازش اطلاعاتی درباره رابطه سن و مرگ و میر، علائم جدید به کرونا، رابطه بیماری قلبی با کرونا، تحصیلات، اشتغال و حتی مجرد و متاهل بودن را در بردارد که در ادامه این مطلب به آنها میپردازیم:
میانگین سنی در مبتلایان به کرونا
میانگین سنی بیماران ۵۷.۳سال و بیشترین درصد موارد فوت در گروه سنی بالای ۸۰سال بود. اگر نسبت بهبودیافتهها و فوتشدهها را در این دادهها محاسبه کنیم، بیشترین درصد بهبودی در گروه سنی ۳۰ تا ۴۰سال و ۲۰ تا ۳۰ساله و بیشترین درصد مرگ در بستریشدگان تست مثبت در گروه سنی بالای ۸۰سال و گروه سنی ۷۰ تا ۸۰سال دیده شده است. یافتهها نشان میدهد، در نیمه اردیبهشت امسال، روند نزولی در سیر موارد ابتلا به بیماری اتفاق افتاده، اما با افزایش موارد ابتلا بعد از این تاریخ، تهران وارد پیک دوم اپیدمی شد. موارد رخداده مرگ هم تقریبا از الگوی ابتلا طی زمان پیروی میکند.
تب شایعترین نشانه ابتلا به کرونا در دنیاست ولی در تهران به سرفه توجه کنید!
در بیشتر مطالعات انجامشده در دنیا، تب شایعترین نشانه ابتلا به بیماری است، اما در این مطالعه مشخص شد که در جمعیت مورد مطالعه، سرفه شایعترین علامت ابتلاست. همچنین بیشترین مکانهای مورد تردد بیماران قبل از ابتلا، مراکز درمانی و بیمارستانی بوده است.
بیماریهای زمینهای مبتلایان
بررسیها نشان میدهد که شایعترین بیماریهای زمینهای در جمعیت مورد مطالعه، بیماریهای قلبی-عروقی، دیابت و سرطانها بودهاند. دیابت، بهدلیل شیوع بالاتر در جامعه، در زنان سهم بیشتری نسبت به مردان داشته است.
از ابتدای شیوع کرونا در کشور تا ۲۰ مهر تعداد ۱۴ هزار و ۹۸۲ نفر که مبتلا به بیماریهای زمینهای شامل بیماریهای ریوی، بیماریهای قلبی، دیابت، بیماریهای کبدی، بدخیمی و بیماریهای کلیوی بودند، پس از ابتلا به ویروس کرونا فوت کردند.
از ابتدا تا ۲۰ مهرماه، در افراد مبتلا به بیماریهای ریوی ۱۵۵ نفر، افراد مبتلا به بیماریهای قلبی ۷ هزار و ۳۰۹ نفر فوتی، در بیماران دیابتی ۵ هزار و ۲۷۹ نفر، در افراد مبتلا به بیماریهای کبدی ۳۰۵ نفر، در بیماران مبتلا به بیماریهای بدخیمی ۷۰۹ نفر، همچنین در بیماران مبتلا به بیماریهای کلیوی نیز هزار و ۲۲۵ نفر جان خود را به خاطر کرونا از دست دادهاند.
مبتلایان ۲هفته پیش از بیماری به کجا تردد داشتند؟
در ادامه این تحقیق، مکانهای تردد بیماران، پیش از ابتلا، در شهر تهران بررسی شده است. این بررسی بر روی ۱۹هزارو۶۴۰نفر انجام شده است. مطالعات این بخش نشان میدهد اغلب افراد مبتلای بستریشده، در ۲هفته قبل از بیماری، جابهجاییهای مختلفی از محل زندگی داشتهاند، بهطوریکه بیش از نیمی از آنها حداقل یک بار به خارج از استان محل زندگی و در سطح کشور سفر کردهاند و حدود یکسوم در محدودهای بیش از ۲۰۰ کیلومتر به مسافرت رفتهاند.
آنچه در نقشه تردد این بیماران مشخص است، بیشترین میزان رفتوآمد آنها به مناطق مرکزی شهر تهران است. بیشترین سفرها در مسیرهای بینشهری محورهای هراز، قزوین و رشت، مسیرهای منتهی به شرق مازندران و کرمانشاه و در جنوب؛ استانهای قم، اراک و ملایر، همینطور در محور چالوس، گیلان، زنجان و اردبیل انجام شده است. در محدوده شعاعی کمتر، بهجز کرج، مسیر شرقی تهران که احتمالا بیشترین ویلاهای تفریحی تهرانیها در آنجا قرار دارند، فراوانی بیشتری را نشان میدهد. البته این سفرها فقط مربوط به تردد افراد بیمار مقیم در تهران است و ترددهای افراد ساکن در مناطق مقصد به تهران را شامل نمیشود.
بیشترین مبتلایان چه کسانی بودهاند؟
طبق نتایج این مطالعه مردان با تحصیلات کمتر و متاهل؛ بیشترین مبتلایان به کرونا بودهاند. براساس اطلاعات جمعآوریشده در بخش دیگری از مطالعه، مشخص شد که ۳۹.۵درصد بیسواد یا تحصیلات به اندازه ابتدایی، ۱۲.۵درصد سیکل و راهنمایی، ۲۳.۴درصد دیپلم، ۲.۹درصد فوق دیپلم، ۱۴.۷درصد لیسانس، ۴.۵درصد فوقلیسانس و ۲.۵درصد دکتری داشتهاند. ۷۸.۷درصد متاهل، ۶.۹درصد مجرد و ۱۴.۴درصد از همسر جداشده یا فوتشده بودند.
شیلد و ماسک به تنهایی چارهساز نیست
درخصوص بهکارگیری تمهیدات پیشگیرانه در مقابل کرونا، طبق اظهار افراد مورد مطالعه، فقط ۲۸.۵درصد بهطور مرتب از ماسک صورت و ۳.۲درصد از شیلد استفاده میکردند (۱۷.۹درصد هرگز یا بهندرت ماسک میزدهاند)، ولی حدود ۱۸درصد دستها را بهطور مرتب نمیشستند. حدود یکپنجم افراد مبتلا، مرتباً محیط خود را ضدعفونی میکردند و فقط ۱۲.۳درصد فاصلهگذاری اجتماعی را قبل از ابتلا همواره یا اکثر موارد رعایت میکردهاند. تجربه حضور در میهمانی یا نشست جمعی در حدود نیمی از افراد (۴۸.۵درصد) طی ۲ هفته قبل از ابتلا گزارش شده که همراه با تماس نزدیک با سایرین بوده است. درمجموع ۶۲.۲درصد هم سابقه صحبت کردن حداقل ۵دقیقه با یک فرد در خارج از خانه و در فاصله کمتر از ۱.۵متر را اعلام کردند.
علت اصلی ابتلا به کرونا
طبق خوداظهاری افراد مورد مطالعه، علت ابتلای آنها به کووید-۱۹ بیشتر مراکز بهداشتی-درمانی، خانواده و نزدیکان، محل کار، مراکز خرید، مسافرت، مراسم ترحیم، مترو، اتوبوس و تاکسی ذکر شده است.
آلودهترین مناطق تهران
همچنین مشخص شد که مناطق ۱۷، ۱۲ و ۶ بهترتیب بیشترین نسبت مبتلایان را بهخود اختصاص دادهاند، ولی این اندازهها زمانی که با در نظر گرفتن جمعیت هر منطقه و بهازای ۱۰۰هزار نفر محاسبه میشود مناطق ۴، ۱۹ و ۶ را به عنوان بیشترین میزان ابتلا نشان میدهند. از آنجا که موارد پیگیریشده فقط شامل ترخیصشدگان تست مثبت بهدلیل کرونا در طول مدت مطالعه بود، موارد مرگ را در داخل بیمارستان در برنمیگیرد و شامل مرگهای بعد از ترخیص در این گروه است که ۱۲.۸درصد بود.